Problematyka zarządzania zasobami ludzkimi organizacji, zarówno w ujęciu teoriopoznawczym, jak i instrumentalnym, bywa z reguły analizowana w kontekście wielowymiarowym. Zróżnicowane podejście do identyfikacji systemu zarządzania zasobami ludzkimi, zdaniem H. Bienioka, obejmuje trzy podstawowe aspekty analizy, tzn.: aspekt procesowy, ilustrujący przebieg (etapy, elementy, podsystemy) procesu zarządzania zasobami ludzkimi; aspekt funkcjonalny, ukazujący przynajmniej cztery główne funkcje zarządzania, do których należą: planowanie, organizowanie, motywowanie i kontrolowanie; aspekt narzędziowy, uwzględniający takie obszary działań w zarządzaniu zasobami ludzkimi jak: kształtowanie polityki personalnej (kadrowej), controlling personalny, koszty pracy. W prezentowanej publikacji ukazano istotę funkcjonalnego podejścia do systemu zarządzania zasobami ludzkimi, odwołując się do prakseologicznej wykładni działania zorganizowanego. Z uwagi na tematykę niniejszego opracowania analizą objęto procedury personalne realizowane w ramach czterech klasycznych funkcji zarządzania, zaliczając do nich: planowanie zasobów ludzkich, organizowanie i alokację zasobów ludzkich, motywowanie personelu, kontrolowanie i ocenianie pracowników.