ARTYKUŁ ORYGINALNY
STRATEGIA ORGANIZACJI JAKO NAJWAŻNIEJSZY ELEMENT EFEKTYWNEGO ZARZĄDZANIA KAPITAŁEM LUDZKIM W INSTYTUCJACH PUBLICZNYCH
 
Więcej
Ukryj
1
WYŻSZA SZKOŁA PROMOCJI W WARSZAWIE
 
2
POLITECHNIKA LUBELSKA, WYDZIAŁ ZARZĄDZANIA
 
 
Data publikacji online: 20-12-2016
 
 
Data publikacji: 20-12-2016
 
 
NSZ 2016;11(1):37-49
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
W artykule przedstawiono wybrane koncepcje definiowania i strukturalizacji kapitału ludzkiego. Zidentyfikowano najistotniejsze składowe kapitału ludzkiego dla zarządzania instytucjami publicznymi. Wskazano najważniejsze elementy zarządzania organizacjami publicznymi w najbliższej przyszłości.
 
REFERENCJE (21)
1.
BARON A., ARMSTRONG M., 2012, Zarzadzanie kapitałem ludzkim. Uzyskiwanie wartości dodanej dzięki ludziom, Oficyna a Wolters Kluwer Business, Warszawa.
 
2.
BEDNARCZYK M., 2001, Organizacje publiczne. Zarządzanie konkurencyjnością, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków.
 
3.
FAULKNER D., BOSMAN C., 1998, Strategie konkurencji, Wyd. Gebethner i S-ka, Warszawa.
 
4.
GĘSICKA G., 1996, Partnerstwo w rozwoju lokalnym, Wyd. Śląsk, Katowice.
 
5.
GIERSZEWSKA G., WAWRZYNIAK B., 2001, Globalizacja. Wyzwania dla zarządzania strategicznego, Poltext, Warszawa.
 
6.
HARASIM W., DZIWULSKI J., 2015, Zarządzanie twórcze, Wyższa Szkoła Promocji Mediów i Show Businessu, Warszawa.
 
7.
HARASIM W., 2007, Współczesne najnowsze trendy i wyzwania świata w strategiach zarządzania zasobami ludzkimi, [w:] Совершенствоавние экономического механизма функсионирования инвестиционно-строительного и жилищно-коммунального комплексов, Сборник научных трудов, Москва.
 
8.
HEIJLTES M., WITTELOOSTUIJN A. V., SORGE A., 1996, Human Resource Management in Relation to Generic Strategies: a Comparison of Chemical Foood and Drink Companies in the Netherlands and Great Britain, „International Journal of Human Resorce Management”, May.
 
9.
JUCHNOWICZ M. (red.), 2014, Zarządzanie kapitałem ludzkim. Procesy – narzędzia – aplikacje, PWE, Warszawa.
 
10.
KEARNS P., 2006, What do we mean by human capital management?, [w:] What’s the Future for Human Capital?, CIPD, London.
 
11.
LOSEY M.R., MEISINGER S.R., ULRICH D., 2005, Reality, Impact and Professionalism, [w:] The Future of Human Resource Management, M.R. Losey, S.R. Meisinger, D. Ulrich (eds.), John Wiley & Sons, Inc., London.
 
12.
MASTYK-MUSIAŁ E., 2000, Strategiczne zarządzanie zasobami ludzkimi, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
 
13.
NOWAK W. A., 2000, Strategie rekonstrukcji sektora publicznego, „Master of Business Administration”, nr 3.
 
14.
OPOLSKI K., MODZELEWSKI P., 2004, Zarządzanie jakością w usługach publicznych, Wydawnictwa Fachowe CeDeWu.pl, Warszawa.
 
15.
OWSIAK S., 1997, Finanse publiczne. Teoria i praktyka, PWN, Warszawa.
 
16.
PIERŚCIONEK Z., 1996, Strategie rozwoju firmy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
 
17.
RACZKOWSKI K., 2015, Zarządzanie publiczne. Teoria i praktyka, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
 
18.
WIATRAK A. P., 2005, Strategiczne myślenie i działanie w organizacjach publicznych, „Współczesne Zarządzanie”, nr 2.
 
19.
ZALEWSKI A., 2006, Nowe zarządzanie publiczne jako instrument poprawy efektywności sektora publicznego, [w:] K. Krukowski (red.), Zarządzanie organizacjami publicznymi, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, Olsztyn.
 
20.
ZAWADZAK T., 2014, Zarządzanie w organizacjach sektora publicznego, Difin, Warszawa.
 
21.
ZWELL M., RESSLER R., 2000, Powering the Human Drivers of Financial Performance, “Strategic Finance”, No. 11 (Vol. 81).
 
eISSN:2719-860X
ISSN:1896-9380
Journals System - logo
Scroll to top