Koncepcja i badanie zaangażowania pracowników stały się jednym z najczęściej podejmowanych tematów zarówno w problematyce akademickiej, jak i w praktyce zarządzania zasobami ludzkimi. Badania pokazują, że podstawowym wymiarem budowania zaangażowania pracowników jest przywództwo powiązane z zachowaniami lidera prowadzącymi do wzrostu motywacji i efektów pracy. Celem badań jest określenie i charakterystyka umiejętności lidera zapewniających wysoki poziom zaangażowania w sytuacjach kryzysowych. Najistotniejszym efektem podjętych badań była budowa autorskiego modelu kluczowych umiejętności menedżerskich wpływających na zaangażowanie pracowników w okresie pandemii. Został on opracowany na podstawie porównań modeli zaangażowania pracowników, w tym modelu 5C odnoszącego się do okresu pandemii, i raportów instytucji prowadzących badania nad wyzwaniami pracowników, z którymi musieli się zmierzyć podczas tej sytuacji kryzysowej. Opracowany model złożony jest z czterech obszarów umiejętności lidera, takich jak równowaga pomiędzy życiem prywatnym a zawodowym, komunikacja i transfer wiedzy, współpraca oraz motywacja. W badaniach wykorzystano metody analizy i krytyki piśmiennictwa oraz analizy i konstrukcji logicznej, pozwalające na zbadanie wielowymiarowych modeli zaangażowania pracowników ze szczególnym uwzględnieniem przywództwa. Dodatkowo wykorzystano analizę danych wtórnych pochodzących z różnych źródeł, których połączenie pozwoliło na stworzenie nowego, holistycznego podejścia do wielowymiarowego budowania zaangażowania pracowników w okresie pandemii. Wyniki badań wykazały, że szczególną umiejętnością, którą powinni odznaczać się liderzy w okresie pandemii, jest komunikacja. Wykazano, że wymagane są specyficzne kompetencje, gdyż liderzy muszą nauczyć się komunikować własne emocje, prywatne opinie i dać pracownikom dostęp do części swojego życia prywatnego. Istotne znaczenie ma także dzielenie się porażkami, problemami i stosowanymi rozwiązaniami wspierania własnego dobrostanu fizycznego i psychicznego. Ważną umiejętnością lidera w okresie pandemii jest stwarzanie poczucia bezpieczeństwa przez trwałe dzielenie się informacjami na temat przyszłości pracowników zarówno w krótkiej, jak i dłuższej perspektywie. Powinno się to odbywać wraz z elastycznym podejściem do nieprzystającej do okresu pandemii organizacji pracy i wprowadzaniem zmian zapewniających wysoką autonomię pracownikom w pełnieniu ich roli. Zaproponowany model umiejętności lidera budujący zaangażowanie pracowników w okresie pandemii może stanowić punkt wyjścia do dalszych badań nad kompetencjami menedżerów, dotyczącymi zarządzania zespołami w sytuacjach kryzysowych. Przeprowadzone badania mogą zostać wykorzystane w praktyce zarządzania organizacjami, gdyż uświadamiają, jakie czynniki i jak wiele czynników wpływa na wzrost stopnia zaangażowania pracowników oraz jak bardzo są one złożone. Wyniki badań uświadamiają kierunek rozwijania kompetencji uwzględniający komunikację opartą na empatii, szczerości, autentyczności i zaufaniu.