PL EN
 
1/2017 vol. 12
Statystyki
CC BY-SA 4.0
Pobierz cytowanie
ARTYKUŁ ORYGINALNY
SPECYFIKA KOMUNIKACJI W ŚRODOWISKU WOJSKOWYM
Julia NOWICKA 1
 
 
 
Więcej
Ukryj
1
WYŻSZA SZKOŁA MENEDŻERSKA W WARSZAWIE
 
 
Data publikacji online: 31-03-2017
 
 
Data publikacji: 31-03-2017
 
 
NSZ 2017;12(1):25-37
DOI: https://doi.org/10.37055/nsz/129448
 
 
Artykuł (PDF)
Referencje (31)
 
SŁOWA KLUCZOWE
komunikacja
oficer
wystąpienia publiczne
język
zasady
 
DZIEDZINY
psychologia i socjologia zarządzania
 
STRESZCZENIE
Zasady komunikacji dotyczą każdego człowieka i w każdej dziedzinie jego życia znajdują zastosowanie. Autorka opracowania wskazuje na podobieństwo, podczas okolicznościowych wystąpień publicznych, stylu wypowiedzi żołnierzy ze stylem dziennikarskim czy naukowym, wskazując na wspólny oszczędny i konkretny profil wypowiedzi. Stawia ponadto tezę, Ze różnorodność stylu wypowiedzi kadry kierowniczej w wojsku cechuje głównie kod prajęzykowy (tzn. melodyka, ton, brzmienie głosu itp.), nie zaś zwięzłość, prostota oraz brak redundancji. Te, zdaniem autorki, cechuj Zasady komunikacji dotyczą każdego człowieka i w każdej dziedzinie jego życia znajdują zastosowanie. Autorka opracowania wskazuje na podobieństwo, podczas okolicznościowych wystąpień publicznych, stylu wypowiedzi żołnierzy ze stylem dziennikarskim czy naukowym, wskazując na wspólny oszczędny i konkretny profil wypowiedzi. Stawia ponadto tezę, Ze różnorodność stylu wypowiedzi kadry kierowniczej w wojsku cechuje głównie kod prajęzykowy (tzn. melodyka, ton, brzmienie głosu itp.), nie zaś zwięzłość, prostota oraz brak redundancji. Te, zdaniem autorki, cechują generalnie dzisiejsze społeczeństwo oparte na szybkim, obrazowym komunikowaniu się, obecnym np. w mediach, co wymusza używanie języka krótkiego, wręcz skrótowego. Zasada prostoty obowiązuje zatem w każdej specjalizacji publicznego użycia języka (prócz zastosowań literatury pięknej, aktorstwa i sztuki) i tym samym nie może być zarezerwowana tylko dla środowiska armii. W opracowaniu poruszono kwestię wulgaryzmów i zasadności zgłębiania zasad sztuki komunikacji wśród kadry kierowniczej wojska. Skupiono się zatem na właściwościach szeroko rozumianych kompetencji komunikacyjnych związanych z ekspozycją publiczną oficera. A generalnie dzisiejsze społeczeństwo oparte na szybkim, obrazowym komunikowaniu się, obecnym np. w mediach, co wymusza używanie języka krótkiego, wręcz skrótowego. Zasada prostoty obowiązuje zatem w każdej specjalizacji publicznego użycia języka (prócz zastosowań literatury pięknej, aktorstwa i sztuki) i tym samym nie może być zarezerwowana tylko dla środowiska armii. W opracowaniu poruszono kwestię wulgaryzmów i zasadności zgłębiania zasad sztuki komunikacji wśród kadry kierowniczej wojska. Skupiono się zatem na właściwościach szeroko rozumianych kompetencji komunikacyjnych związanych z ekspozycją publiczną oficera.
 
REFERENCJE (31)
1.
AJDUKIEWICZ K., 1956, Zarys logiki, wyd. PZWS, Warszawa.
Google Scholar
 
 
2.
BACON F., 1995, Novum Organum, wyd. PWN, Warszawa.
Google Scholar
 
 
3.
BACON T.R., 2013, Sposób na opornych. Skuteczne wywieranie wpływu, wyd. GWP, Sopot.
Google Scholar
 
 
4.
BARŁOWSKA M., Budzyńska-Dacy A., Wilczka P. (red.), 2008, Retoryka, wyd. PWN, Warszawa.
Google Scholar
 
 
5.
BOCHEŃSKI J.M., 1993, De Virtute Militari. Zarys etyki wojskowej, wyd. Philed, Kraków.
Google Scholar
 
 
6.
BURAKOWSKI K., 1995, Sztuka przemawiania, Biuro Prasy i Informacji MON, Warszawa.
Google Scholar
 
 
7.
CIEKANOWSKI Z., 2014, Determinanty bezpieczeństwa personalnego w zarządzaniu zasobami ludzkimi w nowoczesnej organizacji, wyd. PWST-E, Jarosław.
Google Scholar
 
 
8.
DRZYCIMSKI A., 2000, Komunikatorzy, wpływ, wrażenie, wizerunek, Oficyna Wydawnicza Branta, Warszawa-Bydgoszcz 2000.
Google Scholar
 
 
9.
GOFFMAN E., 2006, Rytuał interakcyjny, wyd. PWN, Warszawa.
Google Scholar
 
 
10.
HOŁÓWKO T., 1996, Oficer polski, Wyd. Czasopisma Wojskowe, Warszawa.
Google Scholar
 
 
11.
KACZMAREK B., MARKIEWICZ K. (red.), 2003, Komunikowanie się we współczesnym świecie, wyd. UMCS, Lublin.
Google Scholar
 
 
12.
Kompetencje społeczne kadry dowódczej WP w kontekście realizacji zadań służbowych, Sprawozdanie badań, 2014, WBBS, Warszawa.
Google Scholar
 
 
13.
KONSTYTUCJA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z 2 kwietnia 1997 r.
Google Scholar
 
 
14.
KUMANIECKI K., 1977, Literatura rzymska. Okres cyceroński, Warszawa.
Google Scholar
 
 
15.
KWIATKOWSKA H., SZYBISZ M. (red.), 1997, Komunikacyjne kompetencje zawodowe nauczycieli, wyd. PAN, Warszawa.
Google Scholar
 
 
16.
LEARY M., 2005, Wywieranie wrażenia na innych, wyd. GWP, Gdańsk.
Google Scholar
 
 
17.
ŁOBOCKI M., 2001, Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Google Scholar
 
 
18.
MARCINIAK S., 1987, Język wojskowy, wyd. MON, Warszawa.
Google Scholar
 
 
19.
MENTZEL W., 2009, Mistrzowska retoryka, Sekrety przekonujących wystąpień, Opolgraf SA, Flashbook.pl.
Google Scholar
 
 
20.
MILL J. ST., 1962, System logiki, tom 1, wyd. 1, wyd. PAN, Warszawa.
Google Scholar
 
 
21.
NOWICKA J., 2015, Zarządzanie kompetencjami komunikacyjnymi – autoprezentacja, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczo-Naukowego w Siedlcach”, nr 105, Seria Administracja i Zarządzanie (32) 2015, Siedlce.
Google Scholar
 
 
22.
NOWICKA J., 2016, Kompetencje komunikacyjne kadry kierowniczej Wojsk Lądowych, AON, Warszawa.
Google Scholar
 
 
23.
PELC M., 2012, Elementy metodologii badań naukowych, wyd. AON, Warszawa.
Google Scholar
 
 
24.
PIETER J., 1967, Ogólna metodologia praca naukowej, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Google Scholar
 
 
25.
Relacje międzyludzkie i profilaktyka uzależnień (wiosna 2013), sprawozdanie z badań, 2013, WBBS, Warszawa.
Google Scholar
 
 
26.
ŚRODA M. (red.), 1994, O wartościach, normach i problemach moralnych, wyd. PWN, Warszawa.
Google Scholar
 
 
27.
WARNER T., 1999, Umiejętności w komunikowaniu się, wyd. ASTRUM, Wrocław.
Google Scholar
 
 
28.
WIERZBICKA E., WOLAŃSKI A., ZDUNKIEWICZ-JEDYNAK D., 2008, Podstawy stylistyki i retoryki, wyd. PWN, Warszawa.
Google Scholar
 
 
29.
WOLAŃSKA E. (red.), 2007, Polszczyzna publiczna początku XXI, Rada Języka Polskiego przy prezydium PAN, Warszawa.
Google Scholar
 
 
30.
WOŁEJSZO J., 2008, Organizacja pracy kierownika w strukturach zhierarchizowanych, wyd. AON, Warszawa.
Google Scholar
 
 
31.
ZWOLIŃSKI A., 2003, Słowo w relacjach społecznych, WAM, Kraków.
Google Scholar
 
 
Udostępnij
Wyślij mailem
ARTYKUŁ POWIĄZANY
Komunikacja portów lotniczych na Facebooku w sytuacji kryzysu pandemii COVID-19 na przykładzie działalności Lotniska Chopina w Warszawie
Tradycyjne i elektroniczne kanały komunikacji w zakresie zarządzania BHP w ocenie pracowników
Kwestia aktywacji aktywności poznawczej studentów
NARZĘDZIA RETORYKI WYKORZYSTYWANE DO KIEROWANIA ZACHOWANIAMI I REAKCJAMI KONSUMENTÓW NA RYNKU
Nowoczesny system komunikacji na przykładzie działań policji w Polsce
Indeksy
 
Indeks słów kluczowych
Indeks dziedzin
Indeks autorów
eISSN:2719-860X
ISSN:1896-9380
Journals System - logo
© 2006-2024 Journal hosting platform by Bentus
Scroll to top