Proces rozwoju obszarów wiejskich staje się bardziej otwarty i złożony. Wpływ zainteresowanych stron jest coraz wyraźniejszy i przejrzysty w przypadku decyzji i działań podejmowanych na obszarach wiejskich. Sukces i skuteczność inicjatyw rozwojowych zapewniających cele interesariuszy, które muszą być powiązane z celami rozwojowymi organizacji wiejskich, są realizowane w partnerstwie. Mechanizm organizacyjny partnerstwa synchronizuje działania i interakcje interesariuszy oraz innych elementów mechanizmu, zmiany organizacyjne, a także łączy interesy zainteresowanych stron i motywu je ich do angażowania się, jak również uczestnictwa w inicjatywach rozwoju obszarów wiejskich w celu rozwiązania istniejących problemów. Cel tego artykułu to zdefiniowanie mechanizmu organizacyjnego partnerstwa i określenie interesariuszy związanych z funkcjonowaniem tego mechanizmu. W trakcie badania przeanalizowano ewolucję koncepcji mechanizmu, która stworzyła wstępne warunki dla koncepcji partnerstwa mechanizmu organizacyjnego w rozwoju obszarów wiejskich. Analiza misji 51 strategii rozwoju lokalnych grup działania Litwy (lata 2007-2013) pozwoliła zidentyfikować interesariuszy, którzy związani są z funkcjonowaniem mechanizmu organizacyjnego partnerstwa w rozwoju obszarów wiejskich.
REFERENCJE(67)
1.
ALIGICA P. D., 2006, Institutional and stakeholder mapping: frameworks for policy analysis and institutional change. Public organizational review, Vol. 6 (1).
BECHTEL W., ABRAHAMSEN A., 2005, Explanation: A mechanist alternative. Studies in history and philosophy of biological and biomedical sciences, Vol. 36.
EPP R., WHITSON D., 2001, Writing off the rural West: globalization, governments and the transformation of rural communities. Edmonton: University of Alberta Press.
GLENNAN S., 2005, Modeling mechanisms. Studies in history and philosophy of science part C: studies in history and philosophy of biological and biomedical sciences, Vol. 36.2.
HÉDOIN C. (2013). Modeling Social Mechanisms: Mechanism-Based Explanations and Agent-Based Modeling in the Social Sciences. University of Reims Champagne-Ardenne, France.
HERNES G., 1998, Real virtuality. In P. Hedström and R. Swedberg (Eds.), Social mechanisms: An analytical approach to social theory. Cambridge, UK: Cambridge University Press.
KOOIMAN J., 2000, Societal governance: levels, modes, and orders of social political interaction, in Pierre J. (ed), Debating Governance. Authority, steering and democracy, Oxford: Oxford University Press.
KRONE K. J., JABLIN F. M., PUTNAM L. L., 1987, Communication theory and organizational communication: Multiple perspectives. Handbook of organizational communication: An interdisciplinary perspective, Vol. 18.1.
LUNENBURG FRED C., 2012, Organizational Structure: Mintzberg’s Framework. International Journal of Scholarly, Academic, Intellectual Diversity. Volume 14, Number 1.
PASQUIER M., VILLENEUVE J., P., 2007, Organizational barriers to transparency: a typology and analysis of organizational behavior tending to prevent or restrict access to information. International Review of Administrative Sciences, March 2007 (73).
POWELL, W., 1991, Neither Market nor Hierarchy: Network Forms of Organisation. In Thompson G., Frances J., Levavcic R. and Mitchell J. (eds), Markets and Hierarchies and Networks: The Co-ordination of Social Life, London: Sage.
REY-VALETTE H., LARDON S., CHIA E., 2008, Special issue on Governance: Institutional and Learning Plans facilitating the Appropriation of Sustainable Development. International Journal of Sustainable Development, vol. 11, n° 2-3-4.
SINDHAV B., ADIDAM P. T., 2005, Marketing Communication as Organizational Communication: Exploration and Synthesis of the Underlying Theoretical Perspectives. Innovative Marketing, Vol. 1 (2).
STOLL-KLEEMANN S., WELP M., 2006, Towards a more effective and democratic natural resources management. Stakeholder dialogues in natural resources management: theory and practice. Berlin – Heidelberg: Springer Verlag.
ŠIMANSKIENĖ L., TARASEVIČIUS T., 2010, Organizacinės kultūros ir vadovų tipų sąsajos. Management theory and studies for rural business and infrastructure development, Vol. 20 (1).
TORRE A., ZUINDEAU B., 2009, Proximity economics and environment: assessment and prospects, Journal of Environmental Planning and Management, Vol. 52, n°1.
CAMPBELL, J. L. (2002). Where do we stand? Common mechanisms in organizations and social movements research. http://webuser.bus.umich.edu/O..., (08.04.2016).
FREEMAN, E. R. (2001). Stakeholder Theory of the Modern Corporation. Perspectives in Business Ethics Sie, https://businessethics.qwritin... (08.04.2016).
HURWICZ, L. (2009). Asimetrinė informacija ir ekonominės institucijos. Nobelio 2007 m. Ekonomikos mokslų premijos laureatai. Pinigų studijos, Nr. 2, p. 70–94, https://www.lb.lt/nobelio_laur... (08.10.2016).
PARTNERSHIPS: FRAMEWORKS FOR WORKING TOGETHER. STRENGTHENING NONPROFITS: A CAPACITY BUILDER’S RESOURCE LIBRARY (2010), http://www.strengtheningnonpro... (10.10.2016)
PHILLS, J.A., DEIGLMEIER, K. & MILLER, D.T. (2008). Rediscovering Social Innovation.Stanford Social Innovation Review, Fall, p. 34-43, http://csi.gsb.stanford.edu/pr... (08.04.2016).
Przetwarzamy dane osobowe zbierane podczas odwiedzania serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje oraz zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka). Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług, zapewnienia wygodnego korzystania ze strony oraz w celu monitorowania ruchu zgodnie z Polityką prywatności. Dane są także zbierane i przetwarzane przez narzędzie Google Analytics (więcej).
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.