Opracowanie niniejsze ma charakter poglądowy; sporządzono je na podstawie przeprowa­dzonej analizy literatury przedmiotu. Głównym celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy zasoby ludzkie pełnią istotną rolę w innowacyjnym zarządzaniu organizacją. W artykule przedstawiono fazy oraz modele zarządzania zasobami ludzkimi, podkreślając podmiotową rolę człowieka we współcze­snej organizacji. Wyszczególniono determinanty (zewnętrzne i wewnętrzne) kształtujące zasoby ludzkie organizacji, traktowane jako jej największy kapitał. Podjęto próbę przedstawienia, jak istotnym elementem jest innowacyjność, która coraz częściej staje się nie tylko atutem, lecz także wymogiem konkurencyjnej organizacji, świadomie funkcjonującej na rynku gospodarki w XXI wieku. To właśnie od tempa i zakresu wprowadzanych innowacyjnych zmian zależy przyszłość nowoczesnej organizacji. Jednocześnie, niezależ­nie od rozwoju technologii i ekspansji myśli technicznej, za każdą zmianą niezmiennie stoi człowiek, jego myśl i idea. Z tego powodu skuteczne zarządzanie zasobami ludzkimi staje się kluczowe dla innowacyjnej organizacji i zależy od właściwego wykorzystania wiedzy, umiejętności, kształtowania postaw i zachowań pracowników. To właśnie one sprzyjają podejmowaniu przez pracowników twórczych, innowacyjnych działań w dążeniu do osiągnięcia celów przedsiębiorstwa.