Cel badań i hipotezy/pytania badawcze:
Celem artykułu jest próba wyboru modeli zmian do zastosowania w procesie wprowadzania transformacji w systemie edukacji. Wykorzystanie przytoczonych modeli może przyczynić się do wsparcia placówek edukacyjnych w przekształcaniu środowiska nauczania, aby lepiej odpowiadało na potrzeby interesariuszy.

Metody badawcze:
Analiza literatury przedmiotu i kwerenda internetowa.

Główne wyniki:
W wyniku przeprowadzonej analizy literatury przedmiotu i kwerendzie internetowej badacze uważają, że każdy z zaproponowanych modeli zmian może być dostosowany do potrzeb i specyfiki systemu edukacji. Autorzy podkreślają, że efektywne zarządzanie zmianą wymaga podejścia systemowego opartego na współpracy, zaufaniu i długofalowym myśleniu. Podnoszą, że zmiana powinna być procesem ciągłym prowadzącym do budowy innowacyjnej kultury edukacyjnej, a nie jednorazową interwencją.

Implikacje dla teorii i praktyki:
Autorzy uważają, że jednym z warunków dobrego zarządzania zmianami w edukacji mógłby być rozwój kompetencji kluczowych w zakresie kierowania procesami zmian u osób odpowiedzialnych za zmiany w edukacji. Należałoby w przyszłości zwrócić uwagę na to, aby wdrażane zmiany w systemie edukacji były dobrze przemyślane, oparte na solidnie przeprowadzonych analizach, poprawnie zakomunikowanych oraz wprowadzanych w sposób stopniowy z udziałem wszystkich zainteresowanych stron. Badacze uważają, że tylko kompleksowe i świadome zarządzanie zmianą może zwiększyć efektywność reform edukacyjnych, zminimalizować opór, uniknąć chaosu i zmniejszyć społeczne koszty transformacji.