Cel badań i hipotezy/pytania badawcze:
Analiza systemu produkcyjnego po kątem skuteczności strategii utrzymania ruchu. Celem badania jest zdefiniowanie czynników, jakie mają wpływ na skuteczność strategii utrzymania ruchu w wybranym przedsiębiorstwie produkcyjnym.

Metody badawcze:
W ramach badania zastosowano dwa narzędzia badawcze: obserwację oraz analizę danych ilościowych. Przeprowadzono obserwację rutynowych prac, jakie wykonywane są przez służby utrzymania ruchu i na tej podstawie porównano uzyskane wyniki z założeniami wdrożonej strategii utrzymania ruchu. Następnie przeprowadzono analizę zebranych danych ilościowych z systemu SAP za rok 2024 na temat dwóch rodzajów działań: prewencyjnych i predykcyjnych.

Główne wyniki:
Budowanie skutecznej strategii utrzymania ruchu jest obszarem, który wymaga stałej integracji z obszarem produkcyjnym. Współpraca w tym zakresie sprawia, że wdrożony system zarządzania przynosi wymierne korzyści dla każdej ze stron. Zarówno prowadzone działania prewencyjne, jak i predykcyjne są oparte na stosowanej strategii utrzymania ruchu. Z punktu widzenia funkcjonowania działu technicznego istotne jest również podkreślenie roli pracowników. Służbę utrzymania ruchu stanowią doświadczeni pracownicy, a to właśnie doświadczenie stanowi jedną z podstaw skuteczności strategii utrzymania ruchu. Wyniki badań wskazują na skuteczność strategii utrzymania ruchu. Potwierdzeniem tego jest osiąganie ustalonych wyników oraz poszukiwanie najlepszych metod ciągłego doskonalenia procesów utrzymania ruchu.

Implikacje dla teorii i praktyki:
Wdrożenie odpowiednio wybranej strategii utrzymania ruchu ma za zadanie nie tylko ulepszyć funkcjonowanie działów technicznych, lecz także przyczynić się do tworzenia wartości i realizacji ustalonych celów. Wybór strategii utrzymania ruchu powinien być wynikiem złożonej analizy działalności oraz przyszłej wizji przedsiębiorstwa.