Cel badań i hipotezy/pytania badawcze:
W dobie rynku pracownika i konkurencji ze strony sektora cywilnego, szczególnie w branży IT, logistyce, technologiach, wojsko musi oferować odpowiednie warunki finansowe, by przyciągać nowych kandydatów (Pasławski, 2025). Bez atrakcyjnych stawek trudno o napływ młodych i zdolnych ludzi (Górniak, 2013). Stało się to przesłanką do sformułowania problemu badawczego: w jakich grupach uposażeń w resorcie obrony narodowej stawki płac rosły najbardziej i czy rozwiązanie dotyczące krotności wysokości płac dla poszczególnych stopni wojskowych w porównaniu do najniższej grupy zaszeregowywania (0 – szeregowy) jest zgodne z rozwiązaniem stosowanym w armii Stanów Zjednoczonych? Dla tak przyjętego problemu badawczego nakreślono cel badań. Jest to wykonanie wielowymiarowej analizy porównawczej stawek uposażeń w armii Polski i USA oraz przeprowadzenie symulacji naliczenia stawek uposażeń w resorcie obrony narodowej zgodnych z nomenklaturą armii Stanów Zjednoczonych. W artykule postawiono hipotezę badawczą: przypuszcza się, że największe wzrosty stawek zaobserwowano w najwyższych grupach zaszeregowania w resorcie obrony narodowej, ale biorąc za podstawę jednoimienne grupy stawek wynagrodzeń, najniższe procentowe wzrosty widoczne są w najwyższych grupach uposażeń resortu obrony narodowej, co powoduje spłaszczenie struktury wynagrodzeń do poziomu niższego niż w armii USA.

Metody badawcze:
W artykule zastosowano następujące metody badawcze: analizę źródłową i modelowanie. W ramach analizy źródłowej użyto techniki wnioskowania, wykorzystano narzędzia badawcze w postaci schematów dedukcji. W ramach modelowania zastosowano technikę wielowymiarowej analizy porównawczej, a w niej narzędzia badawcze w postaci wykresów i macierzy danych.

Główne wyniki:
W latach 2023-2025 dynamika podwyżek wyraźnie wzrosła, co można wiązać z poziomem inflacji, rosnącym wzrostem wydatków na życie i zwiększonymi potrzebami obronnymi państwa. Jednocześnie zauważono proces spłaszczania struktury wynagrodzeń – różnice pomiędzy najniższym a najwyższym wynagrodzeniem maleją. Przykładowo mnożnik płacy generała względem szeregowego spadł z 4,99 (w 2016 r.) do 3,48 (w 2025 r.).

Implikacje dla teorii i praktyki:
Podsumowując, w krajach NATO, takich jak USA, Wielka Brytania, Francja, Niemcy, mnożniki i różnice między grupami zaszeregowania są precyzyjnie ustawiane jako narzędzie zarządzania kadrami. Warto również podkreślić, że mnożniki dostosowują się do rynku pracy i kosztów życia, a także zachęcają do specjalizacji, podnoszenia znajomości języków obcych, dowodzenia, służby zagranicznej. W Polsce mnożniki są zbyt płaskie, co w perspektywie może powodować stagnację awansową, rotację wśród doświadczonych żołnierzy oraz odpływ kadry technicznej i informatycznej.