Cel badań i hipotezy/pytania badawcze:
Celem pracy jest przedstawienie opieki koordynowanej jako modelu funkcjonowania ochrony zdrowia poprawiającego jakość świadczenia usług w opiece zdrowotnej. Artykuł odpowiada na następujące pytania badawcze: 1. Jak ewoluowały koncepcje jakości opieki zdrowotnej? 2. Jaka jest różnica między opieką koordynowaną a zintegrowaną? 3. W jaki sposób funkcjonuje opieka koordynowana w Polsce? 4. W jakim stopniu opieka koordynowana stanowi nowatorskie podejście do opieki zdrowotnej? 5. W jakich obszarach opieki zdrowotnej opieka koordynowana jest modelem poprawiającym jakość świadczenia usług zdrowotnych?

Metody badawcze:
Do realizacji celu wykorzystano następujące metody badawcze: analiza literatury krajowej i zagranicznej z lat 2005-2025, raportów branżowych i stron internetowych prezentujących dane liczbowe dotyczące wyżej wymienionych zagadnień. Przedstawiona analiza opiera się na najnowszych badaniach i raportach z lat 2023-2025, podkreślając znaczenie holistycznego, skoncentrowanego na pacjencie podejścia jako fundamentu nowej jakości w ochronie zdrowia.

Główne wyniki:
Wdrożenie koordynowanej opieki zdrowotnej w Polsce stanowi znaczący krok w ewolucji systemu podstawowej opieki zdrowotnej i poprawie jakości świadczenia usług zdrowotnych. Wśród kluczowych osiągnięć, jakie zostały zrealizowane przez wprowadzenie opieki koordynowanej do polskiego systemu ochrony zdrowia, można wymienić: 1. przejście od modelu reaktywnego do proaktywnego i skoordynowanego podejścia do opieki zdrowotnej, z wyraźnym naciskiem na profilaktykę, edukację i aktywizację pacjenta; 2. rozszerzenie kompetencji lekarza POZ: zwiększono zakres diagnostyki dostępnej w POZ i ukierunkowano opiekę na najczęstsze choroby przewlekłe, co ma na celu odciążenie specjalistyki; 3. zwiększenie dostępności do lekarzy specjalistów i zapewnienie ciągłości opieki nad pacjentem przewlekle chorym; 4. włączenie pacjenta w proces leczenia przez jego współodpowiedzialność za realizację celów z indywidualnego planu opieki medycznej (IPOM) oraz przez dostarczenie mu edukacji zdrowotnej pomocnej w zarządzaniu własną chorobą.

Implikacje dla teorii i praktyki:
Implementacja opieki koordynowanej otwiera przed polską opieką zdrowotną możliwości dalszego usprawniania procesów ochrony zdrowia i podnoszenia jakości świadczenia usług zdrowotnych. Umożliwia holistyczne podejście do leczenia, wzmacniając ciągłość i spójność procesów diagnostyczno-terapeutycznych. Tym samym stwarza warunki do lepszego zarządzania zdrowiem populacji, skuteczniejszego leczenia chorób przewlekłych oraz zwiększenia satysfakcji pacjentów i efektywności kosztowej całego systemu ochrony zdrowia.