Adam Smith był pierwszą osobą, która zidentyfikowała specjalizację i podział pracy jako główne siły napędowe produktywności. Opracował koncepcję „niewidzialnej ręki”, która wyjaśnia, w jaki sposób, przy odpowiednim zestawie bodźców, pojedyncze jednostki nastawione na osiąganie własnych celów są kierowane do wykonywania działań przynoszących korzyści całemu społeczeństwu. Obie idee mają ogromne znaczenie w dziedzinie zarządzania. W szczególności odnoszący sukcesy menedżerowie to ci, którzy są w stanie stworzyć dobre „zasady gry”, dostosowując zachęty do pracy do celów firmy. Wkład Smitha stanowi podstawę podziału pracy i pokazuje znaczenie ustanowienia właściwych „instytucji” w firmie, nazywając to sprawiedliwym systemem wynagradzania. Artykuł nawiązuje do praktycznych implikacji dla menedżerów nawiązując do wkładu osiemnastowiecznego ekonomisty. Głównym celem artykułu jest podjęcie próby zastosowania teorii z dziedziny ekonomii do dziedziny zarządzania.