Systemy produkcyjne stanowią jeden z głównych filarów przedsiębiorstw. Ich wydajność i zasady funkcjonowania determinują finalną jakość produktów, których odbiorcami są instytucje oraz konsumenci końcowi. Jednak współcześnie oprócz wcześniej wymienionych zagadnień pojawiły się nowe wymagania związane z koncepcją zrównoważonego rozwoju. Metody produkcji, wpływ na środowisko naturalne czy poszanowanie ludzi stały się równie istotnymi aspektami jak trwałość lub cena produktu. Celem niniejsze-go artykułu jest przedstawienie porównania dwóch systemów produkcyjnych, które cieszą się dużą popularnością, zwłaszcza w przemyśle motoryzacyjnym, tj. Toyota Production System (TPS – System Produk-cyjny Toyoty) oraz World Class Manufacturing (WCM – Produkcja Klasy Światowej), w kontekście zrównoważonego rozwoju. W tym celu zrealizowano analizę porównawczą opartą na czterech kategoriach: skomplikowanie systemu, popularność, uniwersalność oraz powiązania ze zrównoważonym rozwojem. Zgromadzony materiał ma zróżnicowany charakter, co pozwala na głębokie spektrum badania i porównania obu rozwiązań. W wyniku przeprowadzonej analizy można zauważyć różnice w poziomie komplikacji obu rozwiązań produkcyjnych. System Produkcyjny Toyoty ma prostszą strukturę w porównaniu do Produkcji Klasy Światowej. Modelowe przedstawienie systemu TPS ukazuje wszystkie główne elementy wraz z ich najważniejszymi cechami i zastosowaniem. WCM jest systemem o bardziej skomplikowanej budo-wie, precyzującym większą liczbę czynników koniecznych do wdrożenia i utrzymania. W przypadku popularności obu rozwiązań przeprowadzone badanie ukazało, że częściej wyszukiwaną frazą jest Toyota Production System, ale większą liczbą publikacji i materiałów może się pochwalić World Class Manufacturing. Oba systemy są wysoce uniwersalnymi rozwiązaniami produkcyjnymi. Analizowane studia przypadków ukazują implementacje zakończone sukcesem w przedsiębiorstwach produkcyjnych i usługowych w branżach niezwiązanych z przemysłem motoryzacyjnym. Odnosząc się do zgodności z wyznacznikami zrównoważonego rozwoju, można stwierdzić, że oba systemy posiadają elementy odpowiedzialne za realizację wymienionych postanowień, ale realizują je w różny sposób. TPS nie wiąże się bezpośrednio z koncepcją zrównoważonego rozwoju, ale sam system ma w sobie zagadnienia skupione wokół redukcji strat, oszczędności, produkcji jedynie potrzebnych w danej chwili komponentów czy szacunku dla ludzi. WCM zaś ma specjalny element odpowiadający za realizację wymagań normy ISO 14000, która dotyczy zarządzania wpływem na środowisko naturalne. Finalnie można przyjąć, że oba systemy przejawiają wiele cech wspólnych, np. w przypadku założeń funkcjonowania jednak realizacja w każdym z nich ma inny charakter. TPS jest systemem prostszym, pozwalającym się łatwo dostosować do specyfiki organizacji. WCM jest systemem bardziej skomplikowanym, o dużym stopniu sformalizowania. Wykonana analiza ma charakter przeglądowy, ukazując możliwie szerokie spektrum obu systemów produkcyjnych. Istnieje możliwość dalszego realizowania badań dzięki poddawaniu bardziej szczegółowym analizom każdego z aspektów systemów lub zestawienia ich z innymi rozwiązaniami produkcyjnymi.